تأثیر گرایش‌ها آسیب‌زای عاطفی با جنس مخالف در پسران بر عملکرد تحصیلی آن‌ها

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر گرایش‌ها آسیب‌زای عاطفی دانش‌آموزان پسر (پایه‌ی اول دبیرستان) با جنس مخالف برافت تحصیلی آن‌ها هست. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان پایه‌ی اول دبیرستان‌های پسر شهر مرند در سال 93- 1392 است که از این جامعه آماری تعداد 60 نفر (30 نفر بدون گرایش عاطفی و 30 نفر دارای گرایش عاطفی) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در پژوهش شرکت داده شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع علّی- مقایسه‌ای (پس رویدادی) هست. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل؛ معدل (پیشرفت تحصیلی) دانش‌آموزان در دروس ریاضی، زبان انگلیسی و علوم زیستی و بهداشت و پرونده‌های مشاوره‌ای بوده است که از طریق دفتر مشاوره تهیه‌شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های گردآوری‌شده از روش‌های آمار توصیفی (درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی t مستقل جهت مقایسه گروه‌ها استفاده‌شده است. نتایج حاصله از تحقیق نشان داد؛ میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دارای گرایش عاطفی (1/27) کمتر از میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی (7/54) دانش‌آموزانی است که دارای گرایش عاطفی به جنس مخالف ندارند. درعین‌حال هرچقدر گرایش‌ها آسیب‌زای عاطفی دانش‌آموزان پسر (پایه‌ی اول دبیرستان) با جنس مخالف بیشتر بوده بر افت تحصیلی آن‌ها (در دروس ریاضی، علوم زیستی و بهداشت و زبان انگلیسی) افزوده‌شده است.